Streszczenie powieści Dżuma Alberta Camusa oparte jest w głównej mierze na odczytaniu symbolicznych znaczeń działań i zachowań opisanych przez autora. Czające się za każdym rogiem zło, przedstawione zostało przez wybitnego pisarza jako epidemia dżumy szalejąca po algierskim mieście Oran.
Powieść paraboliczna
Dżuma to powieść paraboliczna konstruowana podobnie jak biblijne przypowieści. Brak dokładnego określenia czasu zdarzeń powoduje, iż jest ona uniwersalna.
Opisana przez pisarza epidemia dżumy rozpatrywana może być trójwymiarowo. Pierwszy wymiar dotyczy zachowań panujących podczas epidemii choroby. Drugi z nich związany jest z widzeniem dżumy jako zła, w tym przypadku stanowi ona symbol wojny. Albert Camus będący uczestnikiem II wojny światowej pragnął ukazania jej dogłębnego charakteru poprzez symbolikę, która miała stać się przestrogą dla przyszłych pokoleń.
W końcu dżumę uznać można za zło tkwiące w człowieku. Bez względu na zamiary: „Każdy z nas nosi w sobie dżumę, nikt bowiem, nikt na świecie nie jest od niej wolny”. Pisarz wskazuje na pierwotne zło od którego nikt nie ma możliwości uciec.
Streszczenie Dżumy- czy możliwe jest jej jednowymiarowe poznanie?
Dżuma podobnie jak inne powieści może być czytania jako zwykła powieść, jest to jednak niezgodne z zamierzeniami autora. Powieści paraboliczne, takie jak Dżuma, powinny być odnoszone do innych tekstów literackich, dzięki temu ich analiza będzie dogłębna.
Jeżeli chodzi więc o powieść taką jak Dżuma streszczenie zawierać powinno m.in. określoną symbolikę zdarzeń i zachowań, a także odwołania do innych tekstów kulturowych.